۱- اولين مرحله براي تغيير رمز اين است كه به اين آدرس https://myaccount.google.com/ از ايميلتان برويد يا از طريق ايميلتان ادرس زير را دنبال كنيد:
ريجستري ويندوز را ميتوان به عنوان يك ديتابيس اطلاعاتي دانست كه براي تنظيمات مربوط قطعات سخت افزاري ، نرم افزاري ، كاربران و تنظيمات مربوط به خود سيستم مورد استفاده قرار مي گيرد. و در كل برنامه اي است كه در اختيار كاربر قرار داده است تا بتواند در دستورات و مقدارهاي registery تغييراتي را به دلخواه ايجاد كند. در ويندوز براي دنبال كردن وضعيت نرمافزارهاي نصبشده، زمان نصب، نسخهاي كه نصب شده و تنظيمات مربوط به اجرا كردن نرمافزارها، مسير فايلهاي موردنياز يا موقتي نرمافزارها و … نيز از Registry استفاده ميشود. بنابراين اگر اشتباهي در رجيستري وجود داشته باشد، ممكن است يك نرمافزار سالم، اجرا نشود
۱-ميتوانيد به منوي استارت رفته و عبارت regedit يا registry editor را جستوجو كنيد و به نتايج توجه كنيد، روي regedit.exe كليك كنيد تا اجرا شود.
۲- استفاده از كليد تركيبي Windows + R كه بعد فشار دادن اين كليدتركيبي، پنجرهي Run ويندوز را مشاهده كرده و در آن عبارت regedit را وارد كنيد و سپس Ok كنيد.
۳- اگر ميخواهيد پوشه جديددر يك فولدر ايجاد كنيد بايد روي فولدر مورد نظر كليك راست كرده و سپس گزينهي New و سپس Key را انتخاب كنيد.
۱- پاك كردن App Cache
در مدتي كه شما از گوشي استفاده و روي آن برنامه نصب ميكنيد، برنامه ها بر روي App Cache گوشي شما رايت مي شوند و باعث مي شوند سرعت گوشي شما پاييت بيايد. شما ميتوانيد براي پاك كردن اين قسمت از منوي Setting گوشي، Property را انتخاب و در اين صفحه Cache هر برنامه اي را كه ميخواهيد با فشار دادن كليد Clear Cache پاك كنيد.> ولي بخاطر وجود برنامه هاي زياد زمان زيادي را صرف پاك كردن مي كند.برنامه App Cache Cleaner يك اپليكيشن رايگان است كه با چند كليك ساده Cache همه برنامه ها را پاك ميكند فقط كافيست بعد از دانلود و نصب برنامه، آن را اجرا و گزينه Clear All را بزنيد.با مرور زمان باز Cache برنامه ها پر مي شود.شما ميتوانيد وارد تنظيمات برنامه شده و به آن زمان داده تا در يك مدت زمان مشخص و به طور خودكار Cache برنالمه ها را پاك كند.
۲- محدود يا غير فعال كردن اطلاعات Background
بسياري از برنامه هايي كه با اينترنت كار ميكنند مانند فيسبوك، توييتر و تمام اين چنين نرم افزار ها، به محض باز كردن، شروع به ارسال و دريافت اطلاعات ميكنند. اما مصرف اينترنت اپليكيشنها تنها در زمان باز بودن صورت نميگيرد بلكه حتي زماني كه استفادهاي از آنها نميشود نيز از از اينترنت استفاده ميكنند و نه تنها شارژ باتري را كم ميكنند بلكه منابع سيستم را گرفته و گوشي شما را كند مي كنند.
۱- در اولين فراخواني تابع ()factorial شرط if درست است. بعد
factorial(num-1) return num*
اجرا مي شود كه تابع factorial را براي دومين بار صدا مي زند. آرگومان ارسالي به آن ۳ (num-1) است.
۲- در دومين فراخواني تابع ()factorial، شرطif درست است. بعد
factorial(num-1) return num*
اجرا مي شود كه تابع factorial را براي سومين بار صدا مي زند. آرگومان ارسالي به آن ۲ (num-1) است.
۳- در سومين فراخواني تابع ()factorial، شرط if درست است. بعد
factorial(num-1) return num*
اجرا مي شود كه تابع factorial را براي چهارمين بار صدا مي زند. آرگومان ارسالي به آن ۱ (num-1) است.
۴- در چهارمين فراخواني تابع ()factorial، شرط if نادرست است. بعد return 1 اجرا مي شود كه ۱ را به سومين تابع ()factorial ارسال مي كند.
۵- سومين تابع factorial() ۲ را به دومين تابع ()factorial ارسال مي كند.
۶- دومين تابع factorial() ۶ را به اولين تابع ()factorial ارسال مي كند.
۷- در نهايت، اولين تابع factorial() ۲۴ را به ()main ارسال مي كند كه بر روي صفحه نمايش داده مي شود.
۱- void add(int a, int b = 3, int c, int d = 4);
تابع بالا كامپايل نخواهد شد. شما نمي توانيد يك آرگومان پيش فرض بين دو آرگومان را مقدار دهي نكنيد.
در اين مورد، براي c نيز بايد يك مقدار پيش فرض تعيين شود.
۲- void add(int a, int b = 3, int c, int d);
تابع بالا نيز كامپايل نخواهد شد. شما بايد براي آرگومان هاي بعد از b مقادير پيش فرض تعيين كنيد.
در اين مورد، براي c و d نيز بايد مقادير پيش فرض تعيين شود.
اگر ميخواهيد يك آرگومان پيش فرض واحد داشته باشيد، مطمئن شويد كه آخرين آرگومان باشد.
void add(int a, int b, int c, int d = 4);
۳- مهم نيست كه چطور از آرگومان پيش فرض استفاده مي كنيد، يك تابع هميشه بايد براي يك هدف نوشته شود.
اگر تابع بيش از چند كار بخواهد انجام دهد، مي توانيد از سربارگذاري توابع استفاده كنيد.
متغير محلي (local variable)
متغير تعريف شده در داخل تابع (تعريف شده در داخل بدنه تابع بين براكت ها) متغير محلي يا متغير خودكار(automatic ) ناميده مي شود.
محدوده دسترسي آن تنها محدود به تابع تعريف شده است. به عبارت ساده، متغير محلي مي تواند تنها در داخل تابع قابل دسترسي باشد.
هنگامي كه اجراي تابع تمام مي شود، طول عمر متغير محلي به پايان مي رسد (از بين مي رود).
متغير سراسري (global variable)
اگر متغير بيرون از تمام توابع تعريف شود، به آن متغير سراسري مي گوييم.
محدوده دسترسي متغير سراسري كل برنامه است. به اين معني كه مي تواند در هر بخش از برنامه مورد استفاده قرار گيرد و تغيير يابد.
به همين ترتيب، زماني كه برنامه به پايان برسد، طول عمر متغير هم به پايان مي رسد.
ساختار if … else … if اجازه مي دهد كه از بين گزينه هاي مختلف يك قطعه كد را اجرا كنيم. اگر قصد داريد يك متغير منفرد را با ساختار if … else … if متوالي بررسي كنيد، بهتر است از ساختار switch استفاده كنيد.
ساختار switch اغلب از if … else سريع تر است (نه هميشه). هم چنين ساختار switch ساده تر و قابل فهم تر است.
ساختار switch … case در C++
switch (n)
{
case constant1:
// code to be executed if n is equal to constant1;
break;
case constant2:
// code to be executed if n is equal to constant2;
break;
.
.
.
default:
// code to be executed if n doesn’t match any constant
}
در كد بالا زماني كه مقدار n با هر كدام از case ها برابر شد، قطعه كد مرتبط به همان case اجرا مي شود تا زماني كه به انتهاي switch برسد يا با break مواجه شود. Break از اجراي كد در case بعدي جلوگيري مي كند.
1- بخش ريدينگ
اولين بخشي كه شما در TOEFL iBT با آن مواجه مي شويد، بخش ريدينگ است. همانطور كه در بالا ذكر شد، مدت زماني كه اين بخش طول مي كشد، مي تواند متفاوت باشد. بنابراين اگر هيچ سؤال تجربي دريافت نكنيد، ريدينگ 60 دقيقه طول خواهد كشيد و حاوي 36-42 سؤال است. اگر سؤالهاي تجربي دريافت كنيد، 80 دقيقه طول خواهد كشيد و حاوي 48 تا 56 سوال است.
وظيفه اصلي شما اين است كه يك متن را بخوانيد و به سوالات مربوط به آنها پاسخ دهيد. هر متني كه در بخش ريدينگ مشاهده مي كنيد؛ طولاني است – معمولا حدود 700 كلمه – و شما سه يا چهار متن در مجموع خواهيد ديد (اگر شما چهار متن دريافت كنيد، يكي از آنها آزمايشي خواهد بود).
متن ها با انواع موضوعات دانشگاهي، از تاريخ و هنر گرفته تا علوم و روانشناسي مطرح مي شوند. هر متن نيز با 12 تا 14 سوال (يا يك «مجموعه سوالات») همراه است. در هر متن و سؤالات، زمان هاي تنظيم شده در اختيار تان قرار داده نشده است، بنابراين مهم است كه زمان خود را به صورت عاقلانه مديريت كنيد.
ريدينگ ابتدا؛ به صورت نمره خام تصحيح مي شود (به عنوان مثال، تعداد نمراتي كه براي هر سؤال دريافت مي كنيد) و سپس به نمره مقياس از 30 تبديل مي شود. نمره خوب در بخش ريدينگ بسته به جايي كه شما درخواست پذيرش داده ايد مي تواند متفاوت باشد، اما به طور كلي هر چيزي بيش از 22 ( 50 درصد) مي تواند خوب در نظر گرفته شود.
1-يك برنامه مطالعه متعادل ايجاد كنيد
براي گرفتن نمره 7 يا بالاتر در آيلتس، بايد روي دو چيز تمركز كنيد: استراتژي / آزمون تمريني و تسلط عمومي. شما نمي توانيد هيچ يك از اين موارد را ناديده بگيريد. هر دو به يك اندازه مهم هستند.
در ايجاد برنامه مطالعاتي خود، به موارد زير نيازخواهيد داشت:
استراتژي ها و آزمون هاي تمريني: دوره شما بايد شامل استراتژي هاي يادگيري باشد (اين استراتژي ها بايد توسط يك فرد متخصص كه به او اعتماد داريد ارائه شده باشند) .
تمرين هايي براي بهبود تسلط عمومي شما از جمله گوش دادن به پادكست ها با لهجه هاي مختلف، ملاقات با يك شريك مكالمه اي انگليسي زبان براي تمرين مهارت صحبت كردن، خواندن NY Times يا روزنامه هاي سطح بالاي ديگر و ساير فعاليتها كه مي توانند اعتماد به نفس شما را بالا ببرند.
براي آمادگي براي آيتلس هر روز يك ساعت خاص (2-3 ساعت به مدت 90 روز) مطالعه كنيد.
فعاليت هاي آماده سازي روزانه خود را يادداشت كنيد و مطمئن شويد كه هر هفته روي تسلط عمومي و آماده سازي براي آزمون كار مي كنيد.
با ناديده گرفتن هر يك از اين موارد، بعيد به نظر مي رسد كه بتوانيد نمره مورد نظر خود را بدست آوريد.
1- از فرهنگ لغت انگليسي به انگليسي استفاده كنيد
از لغت نامه هايي كه معاني كلمات را به زبان مادري شما توضيح مي دهند (لغت نامه هاي دو زبانه) استفاده نكنيد. به جاي آنها از فرهنگ لغت انگليسي به انگليسي استفاده كنيد. لغت نامه هايي كه معاني كلمات را به انگليسي توضيح مي دهند
وقتي شروع به استفاده از فرهنگ لغت انگليسي به انگليسي مي كنيد، ممكن است با اين مشكل روبرو شويد:
شما كلمه اي را جستجو مي كنيد كه آن را نمي شناسيد.
تعريف كلمه A حاوي كلمات ديگري است كه شما نمي دانيد.
شما بايد به دنبال معاني كلمات جديد باشيد.
دليل اين مشكل اين است كه فرهنگ لغتي كه شما استفاده مي كنيد خوب نيست؛ و كلمات دشوار را با كلمات ساده توضيح نمي دهد. اگر بيش از حد با اين مشكل روبرو مي شويد، بايد يك فرهنگ لغت ديگر پيدا كنيد.
من يك بار از يك برنامه فرهنگ لغت به نام WordWeb استفاده كردم. وحشتناك بود. هر وقت از آن استفاده مي كردم، اغلب به مشكلي كه در بالا اشاره كردم، بر مي خوردم. بنابراين يك فرهنگ لغت ديگر پيدا كردم و از آن زمان تاكنون هيچ مشكلي نداشته ام. (در حال حاضر، من از the Oxford Dictionaries website براي جستجوي كلماتي كه نمي دانم استفاده مي كنم.)